|
+ In nomine domini anno vicesimo primo principatus domni nostri gisolfi gloriosi principis,
mense ianuarius duodecima indictione. memoratorium factu a nobis iohannes filius adelgari
et adelgari filius mauri qui sumus tio et nepus, eo quod in sacratissimo salernitano palatio ante
presentia radelgrimi iudici et alii testes coniuncti sumus cum leonem et ursus atrianensi germani
filii sergii, qui vocatur boccapizzola, ad faciendum inter nos finem de ipsum monte, qui vocatur
da grisolu de locum traboneia ubi maiano dicitur, querentes ipsi germani ibidem in eodem monte
habere pro pars ermeperti filius ladiperti, unde ipsi germani ostenderat una cartula et unum
brebem sigillatum et alii brebri. ipsa cartula continebat, quomodo ipse ermepertus venumderat
() de dabit sortionem suam de ipsum monte medietatem per hec finis: de due partis
fine bie, du alia pars fine de serbi sancti cesarii, et de alia pars fine roderici filius gentili: infra
ipse finis et extra ipse finis ubicumque exinde in ipsum monte inbentus dederit media sua sortionem
ei venumdederat. ipsum brebem sigillatum continebat, quomodo supradicta potestate concesserat
ipsorum germani ornnis rebus ipsius ermeperti pro qua dicebat, ut absque heredes defunctus
fuisse, et ego nominatus adelgari ostedit unum iudicatum, quomodo germani mei in causationes
fuerat cum filii magenolfi de predictam rem et diffinitionem exinde fecerat. nos autem contrabimus
eorum dicendum, ut non ipse ermepertus absque heredes defunctus fuisse, set nos ei hereditare
debemus, et inter nos iudicium accedit, ut secundum legem nos iuraremus, quomodo ipsius
ermeperti nos hereditare debemus, et nos cum sacramentalibus nostris sumus parati sacramentum
ipsum persolbendum; set statim orta est inter nos inde vona combenientia, ut absque sacramenta
illud inter nos diffinirent. illis autem donaberunt nobis ipsum sacramentum et launegilt
a nos exinde recepi camiso unum, et manifestaberunt se, ut quanta rebus nos et consortes nostros
possessuri et dominaturi sumus per tota finibus et pertinentia de mitiliano et traboneia et maiano,
per nullis modis nec per nulla ratione exinde causare aut contendere non potere aliquando tempore;
et wadia nobis dederunt et mediatorem nobis posuerunt sergius atrianense filius ursi qui dicitur
boccafaldola. et per eadem wadia obligaberunt se et suis heredibus, ut non aliquando tempore
queras plux de nos illis aut suis heredibus in ipsum monte infra ipse finis, quem ipsa cartula
continet, quod superius declarat habere per qualecumque ratione, set omni tempore medium
ipsum monte infra ipse finis sint ad potestate nostra et de nostris heredibus, ef medium ad
potestate eorum et de eorum heredes, ut semper ad equaliter inter nos fiad dibisum illut infra
ipse finis: nos et nostris heredibus tollamus inde medietatem, et illis medietatem. illut extra ipse
finis, ubicumque de rebus ipsius ermeperti inbentus dederit, totum in integrum ad nostra potestate
retradidit ad securiter nos et nostris heredibus omni tempore firmiter illut habendum, et
omnia exinde faciendum, que nobis placuerit, absque cuiuslibet contrarietate vel requisitione; et
obligaberunt se et suis heredibus defensare nobis et ad nostris heredibus omnia suprascripta
da pars uxori sue et da omnes consortes suos et da omnes homines, qui pro pars eorum
vel pro partibus uxori sue emiserit nobis de predictam rem quacumque calumnie, querendo aliquit
exinde nobis tollere aut contrare. si autem illut nobis non defensaberit et aliquit de omnia,
ut superius legitur, quesierit remobere aut contrare, et noluerit in ista conbenientia permanere,
componere obligaberunt se suique heredibus obligaberunt nobis et ad nostris heredibus decem
solidos costantinos, et omnia suprascripta per imbitis nobis complire, et adbersus nos taciti et
vacui inde manere. tamen sic, nobis defensare illis et suis heredibus semper nobis et ad nostris
heredibus omnis rebus, quantum in predictis locis nos et consortes nostros dominaturi sumus,
et medium illut infra ipse finis et totum illut extra ipse finis, quantum fuit ipsius ermeperti
per supradicta wadia et obligata pena, sicut superius legitur.
+ ego romoaldus notarius interfui et hunc brebem scripsi
+ ego qui supra radelgrimo iudex.
| |