Home » Fonti documentarie » Codex diplomaticus Cavensis - 05 » 5.805 » Pag 157 - 159

5.805
157
159

157
+ In nomine domini undecimo anno principatus domni nostri Guaimari filii domni guaimari,
gloriosis principibus, mense nobenber, duodecima indictione. Memoratorium factum a
me mosandus domini gratia abbas monasterii sancte sofie de intus anc civitatem, una mecum
exet petrus adbocator ipsius monasterii, eo quod ante subscripti testes per conbenientia
tradidit adelferi filio quondam saberni de una pecia de terra cum arbustum vitatum et pomis
de locum silia pertinentem ipsius monasterii, qui de tribus partibus coniuntum est ad alia
rebus ipsius monasterii, et de alia parte fine via ipsius monasterii qui dissernit ab alia
rebus ipsius monasteri, et est per mensuria: a parte occidentis passi quadraginta nobem, et
a parte orientis passi quinquaginta sex, et a parte septentrionis passi quinquaginta duo, et
a parte meridie per ipsa via passi quinquaginta; et de alia pecia, qui est iscla ibique in
predictum locum silia, de tribus partibus cum rebus predicti monasterii coniunta, et de
alia parte fine flubio pecentino, et de duobus partibus a pars orientis et a pars occidentis
ana passi nonaginta, et a parte septentrionis passi triginta duo, et a parte meridie passi
viginti tres, et ab ipsa pars orientis coniunta cum ipso flubio pecentino, totum mensuratum
ad iusto passum omini, quantum ad pars ipsius monasterii de anbo ipse pecie pertinet
a pars cuidam guaiferi filii quondam guaiferi ego ipsius alferi tradidi; iterum tradidi
ei de una alia pecia terra cum arbustum et pomis inter anbo supradicte pecie, quantum
inde pertinet ad pars ipsius monasterii a parte ipsius guaiferi. In oc ordine iamdicta
tradictio ei tradidi, ut amodo et senper sit ad potestatem ipsius alferi et de illius eredes
tenendum et dominandum, et fovee et sue utilitatis iusta rationem ibidem faciendum, et
ibidem residerent et abitarent, ubi boluerint, in ipsa tradictione; et ipsa pecia bacua qui
cum ipso pecentino iunta est, quantum inde ego ei tradidi, pastenent ibidem arbustum et
pomis amodo, et illum studient et surgant; et ad conpleti amodo duodecim anni ille vero
et suis eredibus abeant in tota ipsa tradictione, quod nos ei bacua adsingnavimus, arbustum
bonum, surtum et vitatum bonum, operatum et cultatum, de super et de subtus, sicut
158
loci illius est consuetudo et de tantos annos meruerit, ut totum bonum pareat factum, et
tota ipsa alia tradictio, qui est totum bonum arbustatum et perfectum, amodo per omnis
annum apto tenpore totum illut de super et de subtus laborent, et operent, et cultent bonum,
et ubi meruerit, arbores et vites ibidem plantent, et propaginent, et studient, et surgant
illut, et sic tota ipsa tradictio per omnis annum apto tenpore adsingnent illut ad
pars ipsius monasterii operatum et cultatum perfectum, quatenus proficiat et non dispereat,
et sicut perfectum meruerit exet arbustum, et circoitum ipse pecie cludant, et senper ille
cluse bone abeant. Et annualiter adsingnemus eorum organea da vinum ad cellarium
ipsius monasteri, quod in ipso locum abet, et reponant ipsa organea, ubi debeant mictere
vinum ipsius monasterii, quod da illis ei venerit; et per omnis annum per aire et per vindemie
per apto tenpore faciant scire pars ipsius monasterii, ut ibidem dirigat missum suum
amodo et per omnis annum, et totum ipso arbustum, quod nos ei tradidimus, et de illut
quod illis pastenaberint, ut supradictum est, de ipsa tradictione a quo vinum inde exire
potuerit, tota supradicta tradictio amodo et senper per omnis annum apto tempore totum
illut vindemiemus, et omnis poma exinde, et quando glandes ibi abuerit, illis eos colligant,
et de omnis vinum et poma et glandes, quod de tota supradicta tradictione per annum
exierit, inclita medietate exinde deant ad ipso missum ibique, et alia medietate inde sivi
abeant, et ipsa medietate de ipso vinum ipsius monasterii per omnis annum cum suo espendio
illut portent ad ipsum cellarium predicti monasterii de ipso locum, et mictent illut in
ipsa organea quod illis conciaberint, et faciant inde pars ipsius monasteri quod boluerit;
et si boluerit pars ipsius monasterii ipso suum vinum reponere in ipsa tradictione, in quo
illis abitaberint, illis autem portent ipsa organea ibi, et per omnis annum illa bona concient
et studient, et reponant illum in ipsa domum illorum in quo abitaberint, et mictant
ibi ipso vinum ipsius monasterii per omnis annum et salbum vinum ipsum faciant, usque
dum illut inde atucamus absque degeneratione et ingne. Et de quod amodo per omnis annum
in tota ipsa tradictione seminaberint, deant inde ibique ad area ad ipso missum inclita
tertiam parte, et due sortis inde sivi abeant. Et usque dum per omnis annum ibidem
steterit ipso missum per aire et per vindemie ipse sortionis ipsius monasterii recipiendum,
illis eum nutriant secundum suam posibilitatem, et palmentatica ei deant secundum consuetudinem
de ipso locum. Et a quo vinum exierit de ipsa pecia, qui cum ipso pecentino
iunta est quod illis pastenaberint, per omnis annum inclita medietate inde ad ipso missum
159
de ipsa tradictione exinde deant, sicut supradictum est, et omnia de ipso vinum
adinpleant ad pars ipsius monasterii omni tempore, sicut supra legitur. Et in conpleti
ipsi duodecim anni illut surtum adsingnent ad pars ipsius monasterii, sicut supra legitur,
et senper illut cum ipso aliut, quod supra ei tradidi, teneant, et inde adinpleant ad pars
ipsius monasterii in omni ordine et ratione, sicut superius legitur, et ego et subcessores
meos omni tenpore tota ipsa tradictio cum bice de via sua ipsius adelferi et ad illius eredes
defensemus da omnes omines omnique partibus. Preter, quale tenpore da ipsi duodecim
anni in antea supradicta tradictio tenere et laborare in supradicto ordine non boluerint
aut non potuerint, tunc tota supradicta tradictio in supradicto ordine laborata, et operata
et clusa remittant ad potestatem mea, vel de meis successoribus, ad faciendum quod boluerit,
et illis licead inde exire cum omne sua causa, aut si talem fecerit culpa, unde ad
palatium aut aliicui cecidere debeant, similiter tota ipsa tradictio operata in predicto ordine
rebertatur ad potestatem ipsius monasterii, ad faciendum quod boluerit. Unde in eo
ordine per conbenientia guadia michi ipse alferi dedit, et mediatorem michi posuit urso
filio iohanni abitator de ipso loco; et per ipsa guadia obligavit se ipse alferi et suos eredes,
ut si aliquit, de quo superius legitur, quesierint remobere aut contrare, tunc per ipsa
guadia componere obligavit se et suos eredes michi meique supcepsoribus viginti auri solidi
constantini, et unc brebem scripsi ego alderisi notarius.
+ Ego maghenolfus me subscripsi
+ Ego ademari notarius me subscripsi.
Torna all'inizio