|
341
In Dei nomine. Anno ab incarnatione Domini millesimo c. xxxv, regnante rege Lothario, idus aprilis, indictione xiii. Cum rerum gestarum memoriam aboleri facile contingat, tum rerum varietate, tum temporis prolixitate, tum imbecillitate naturę, tum etiam desidia et incuria negligentis hominis, idcirco ea quę acta sunt inter donnum Iohannem abbatem monasteri sanctęFlorę et Bosciadrum de Talzano visum est utilius litteris denotare, quam solummodo memorię commendare, ut si de re gesta aliquod dubium oriatur, litteris constare possit quid cuique quo iure debeatur. Erant namque discordi et lites multę inter suprascriptum Iohannem abbatem et Bosciadrum filium quondam Bernardi de Talzano, quę omnes in presentia bonorum hominum recitate sunt, scilicet Viviani iudicis et Tafuri de Petrognano et Ingolini filii Ingonis vicedomini et Raignerii filii Sifredi et Muti fratris suprascripti Bosciadri et aliorum bonorum hominum de Tazano et Teuzolini de Colle et Azolini Gerardi et Ugolini Ratterii et Raignerii fratris eius et aliorum multorum quorum nomina longum est enarrare. Quibus auditis, consensu utriusque partis, ut suprascripto Bosciadro, de captione dimisso, accepto novem libris, finiret et refutaret et condonaret omnes lites et querimonias et actiones suprascripto abbati et ęcclesię et hominibus et adiutoribus eius, ad sensum Viviani iudicis firmatum est. Tunc namque interrogatus tribus vicibus, suprascriptus Bosciadrus respondit, se in captione non esse et sponte et nullo [timore co]gere. In primis igitur refutavit ac condonavit, finivit et remisit omne ius et directum et usum quem habebat vel causari poterat in castello de Muclano et in tota curte eiusdem castri, scilicet in Maiano et in Veprune et Quaratola et Spognano, et omnem iniuriam remisit ac transegit, et ut firmius esset deduxit in stipulatum omnes actiones et lites et iura sive personales sive in rem sive ex maleficio vel quasi maleficio et per acceptilationem sustulit. Unde obligavit sese suprascriptus Bosciadrus et suos heredes suprascripto abbati et suis successoribus ac predictę Dei ęcclesię quod omni tempore suprascriptum finem et refutationem et transactionem et condonationem et omnia quę suprascripta sunt firma et inconcussa et immutilata tenerent. Quod si hec omnia non observarent, aut si suprascriptum abbatem vel suos successores vel res aut homines predictę Dei ęcclesię litigarent, molestarent, aut in placito vel extra placitum fatigarent per sese vel summissam ab eis personam, et omnia suprascripta omni tempere non guarentaverint, auctorizaverint, defensaverint, aut si apparuerit datum factumve a suprascripto Bosciadro predictę transactioni et refutationi et condonationi nociturum, tunc promisit et obligavit sese suprascriptus Bosciadrus et suos heredes composituros duplum querimonię et insuper penę nomine argenti optimi libras centum, et post penam solutam valeat fìnis, et firma et inconcussa et immutilata permaneat suprascripta transactio et refutatio. Unde rogaverunt Vivianum iudicem ut hec omnia scriberet et denotaret. Actum in comitatu aretino, in claustro de sancta Flora feliciter. Post deinde suprascriptus Bosciadrus iuravit ad evangelia, quod omnia suprascripta teneret et nunquam frangeret, exceptis dictis et verbis non tantum in placito vel proclamatione aliqua, sed omnia suprascripta observaret per bonam fidem sine omni fraude.
Et ita iuravit Pepolus de Fronzola et Capitone.
Ego VIVIANUS iudex et notarius hec omnia scripsi et denotavi.
| |