Home » Fonti documentarie » Codex diplomaticus Cavensis - 01 » 1.197 » Pag 253 - 255

1.197
253
255

253
+ In nomine domini vicesimo sexto anno principatus domini nostri gisolfi glorioso principi,
mense magius quintadecima indictione. ideoque ego iohannes, divina fabente clementia presul
sancte sedis pestane, clarefacimus, quoniam pars nostri episcopii plures rebus habere in
lucaniense finibus, que inculte permanunt et apsque ullum offectum possidemus, querimus
exinde dare ubi potuerimus et reciperemus ex eadem aliquantum pretium ad perficiendum ea,
que nostri episcopii necessaria sunt, et per plures diebus causa ista huc et illuc dibulgavimus et
dibulgare fecimus, nemo invenimus, qui nobis ... facere volerent. nobissime autem
venit ad nos ligori atrianense filius quondam iohannis, qui dixit nobis, si dederimus
eidem ligori terris bacue de eodem loco lucania, quem ille modo ipse terris possessurus est da
pars nostri episcopii, ille autem dare nobis duodecim libre argentei. nos superius domini misericordia
pontifex, talia audientes, cepimus exinde habere colloquium cum richardus notarius
advocatorem nostrum, et cum iohannes presbiter vicedominum nostrum episcopii, et cum alios
cleros onoratos nostri episcopii. inito consilio, comparuit nobis et omnibus, ut melius esse dare
predicta rebus eidem ligori, que apsque ullum offectum possidemus, et reciperemus hab eum
ipsum argentum. ego superius dictus domini misericordia episcopus super eadem rebus, quem
ipse ligori a nos tollere querit, direximus ipsumque advocatorem et vicedominum nostrum,
254
ut cum vonis hominibus de ipsis locis rebus ipsa andarent, et previderent et studiose illut
estimarent, ut aliqua damnietate ad pars nostri episcopii non evenirent. et dum illuc habierunt
et ad nos rebersi sunt, narraverunt nobis, ut studiose rebus ipsa andassent et providisset,
set magis magisque plus esset ipso argentum, quam ipsa rebus baleret, quem ipse ligori
exinde dare volent. post ita factum, ego superius dictus domini misericordia episcopus hec
omnia per me ipsum nuntiavimus supradicti inluxtrissimi magni principi, ut si hec comvenientia
placuerit, solutionem nobis exinde dare: ille vero reminiscentes et a deo conservatus
magnus princeps, quod vonum ad pars nostri episcopii evenire, nobis solutionem exinde
dedit, hec combenientia inter nos faceremus etiam et pro causa ista stabilitatis, sicut in edicti
pagina adfixum est, de suis presentiis direxit radelgrimus iudex, et nos utrisque partibus comvocavimus
idoneis hominibus, ut quo utrumque faceremus, omni tempore firmum stabilemque
manerent. sic itaque acta, ego superius dictus iohannes domini misericordia presul, et una
nobiscum adessent ipsumque advocatorem et vicedominum nostrum ante presentia ipsius iudici, et ante
alios idoneis hominibus per vona comvenientia tradidimus tibi nominati ligori
predicta rebus de eodem loco lucania per hec finis; de supter parte, que est in partibus
orientis, fine rivi; a septemtrionalis fine ballone; de super capite, qui est in partibus occidentis,
fine ipso ballone, sicut monte discernit, et indeque per ipso monte perbadit in ipsa
ballicella, et per ipsa ballicella saliente usque in serra, et exinde revolbente et descendente
in ipso gualdu. hec vero rebus per suprascripte finis totum et inclitum illut tibi nominato
ligori per vona comvenientia tradidimus cum vice de bia sua, ad securiter et firmiter hamodo
et semper tu tuisque heredibus illut vos habendum, dominandi, possidendi, omnia exinde
faciendi, que vobis placuerit apsque nostra vel de nostris successoribus contrarietate vel requisitione.
unde pro confirmandam et stabiliscendam hanc nostra tradictione, nunc a presentis
recepimus a te nominato ligori ipse duodecim libre argentei; finitoque vero argentum ipsum
aput nos ea ratione, per vona comvenientia obligo me qui supra domini misericordia pontifex
et meis successoribus et pars ipsius episcopii hamodo et semper antistandum et defensandum
ipsa supradicta nostra tradictione per suprascripte finis cum bice de bia sua tibi iamdicti
ligori quam et at tuis heredibus hab omnibus hominibus omnique partibus. quod si taliter,
ut dictum est, semper illut vobis vestrisque heredibus non defensaverimus, haut si nos vel
successores nostros, haut pars nostri episcopii illut vel exinde tollere, haut contrare, seu removere
quesierimus; tunc per vona comvenientia obligo me meosque successores et pars nostri
episcopii ad componendum tibi nominato ligori quam et ad tuis heredibus tricentos auri solidos
costantinos. et tali ordine te gaidenardus notarius scribere rogavimus. hactum salerno.
+ ego qui supra iohannes episcopus
255
+ ego qui supra iohannes presbiter et bicedominus
+ ego qui supra radelgrimo iudex
+ ego lando archidiaconus
+ ego imperato diaconus
+ ego ragemprandus arhcipresbiter.
Torna all'inizio