Solutio
Respondeo dicendum, quod actus se habet ad potentiam dupliciter: quia actus
egreditur a potentia, et iterum per actus specificatur potentia; et ideo cum dicitur
potentia aliquid agendi, ut potentia videndi, dupliciter potest intelligi: quia
potest designari vel ordo potentiae ad actum, secundum quod actus sumitur ut
effectus potentiae; vel designatur potentia ipsa specificata per actum, secundum
quod actus sumitur loco differentiae. Et primo modo non potest dici quod
ille qui habet visum impeditum, habeat potentiam videndi, sicut non potest dici
quod possit videre. Secundo modo potest dici quod habeat potentiam videndi,
sicut quod habeat potentiam visivam.
Haec autem distinctio, ut ex dictis patet, habet locum in illis actibus quibus specificantur
potentiae. Huiusmodi autem sunt actus ad quos potentiae ordinantur.
Sed liberum arbitrium non ordinatur ad peccatum, immo peccatum incidit ex
defectu eius; unde peccare non specificat potentiam liberi arbitrii; et ideo cum
dicitur quod aliquis habet potentiam peccandi, non intelligitur quod habeat
liberum arbitrium, sed quod habeat ipsum ordinatum ad peccandum, ita ut peccare
possit; et ideo sicut de Christo non dicitur quod possit peccare, ita nec
quod habeat potentiam peccandi, proprie loquendo, et secundum se; sed potest
concedi sub hoc sensu, ut dicatur habere potentiam peccandi, quia habet potentiam
quae in aliis est potentia peccandi.
AD OBIECTA
Et hoc modo sustinendo, facile respondetur ad primas quatuor rationes.
Ad quintum dicendum, quod potestates malorum sunt eligendae per accidens,
non quia sunt malorum; sed quia eaedem sunt ad bona; magis autem essent eligendae,
si essent bonorum tantum.
Ad sextum dicendum, quod potentia peccandi, inquantum peccandi, non est a
Deo, ut in 2 lib., dist. ultima, dictum est, sed inquantum ad subiectum potentiae
tantum.
Ad septimum dicendum, quod liberum arbitrium, ut ex dictis patet, non potest
dici simpliciter potentia peccandi, nisi in his qui peccare possunt.
Ad octavum dicendum, quod illa vertibilitas in Christo perficitur per gratiae
plenitudinem; sicut et potentia materiae terminatur per actum formae totam
potentialitatem materiae tollentis, ut patet in caelo.
|
|