| Solutio
 Respondeo dicendum, quod infectio originalis peccati tribus attribuitur: quia
 inter partes animae, attribuitur generativae; et inter sensus, tactui; et inter
 vires appetitivas attribuitur concupiscibili. Cuius est ratio, quia originale peccatum
 est naturae, ut dictum est; unde infectio eius ad illas potentias principaliter
 pertinet quae aliquem ordinem habent ad actum quo natura traducitur.
 Actus autem ille duo habet, scilicet substantiam actus, et delectationem.
 Delectatio autem ad sensum tactus pertinet. Substantia vero actus virtuti generativae
 attribuitur sicut exequenti, sed virtuti concupiscibili sicut imperanti,
 quia eius est tendere in id quod est conveniens et delectabile secundum sensum:
 et ideo diversis rationibus his tribus viribus talis infectio praecipue ascribitur.
 AD OBIECTA
 Ad primum ergo dicendum, quod peccatum actuale, quod consistit in actu eius
 qui peccat, et voluntate, non potest esse in illa parte quae rationi non obedit;
 nihil tamen prohibet quin in illa parte quae principium naturalis operationis
 est, infectio naturae salvetur. Sciendum tamen est, quod etiam actuale peccatum
 in generativa esse dicitur, non quidem sicut in subiecto, sed materialiter,
 inquantum scilicet concupiscibilis actum generativae imperat.
 Ad secundum dicendum, quod infectio generativae est infectio naturae; unde
 non oportet quod ex ea relinquatur infectio peccati per actum eius in persona
 generante, sed solum in persona generata.
 Ad tertium dicendum, quod in sensualitate etiam est infectio, inquantum ordinat
 et disponit actus generativae; sed in generativa est immediate, secundum quod
 ipsa est immediatum principium traductionis naturae. Sed verum est quod
 infectio fomitis in sensualitate principalius ostenditur, secundum quod infectio
 naturae redundat in infectionem personae per actuales concupiscentias.
 Ad quartum dicendum, quod infectio est in essentia animae sicut in primo
 subiecto, sed in generativa sicut in cuius actu praecipue manifestatur; essentia
 enim non est principium actus nisi mediante aliqua potentia; unde sic ex infectione
 actus non dicitur essentia esse infecta, sicut hic de infectione loquimur.
 Ad quintum dicendum, quod generativae ascribitur et originalis et actualis peccati
 infectio. Originalis quidem, inquantum est principium actus naturalis, quo natura
 traducitur; sed actualis, secundum quod habet aliquos actus exteriores ad generationem
 ordinatos, qui ad virtutem motivam sensitivam pertinent; et quia nutritiva
 similiter quosdam tales actus habet, ut apponere cibum ori, masticare, et delectationem
 sentire, et huiusmodi; ideo sibi etiam actualis infectio attribuitur quasi
 materialiter, non autem originalis, quia ipsa non est principium illius actus quo
 natura traducitur, nisi remote, inquantum generativae deservit. Augmentativae vero
 nulla infectio attribuitur: quia nec ad actum naturalis propagationis ordinatur, nec
 iterum habet actus exteriores qui per motum sensitivae partis expleantur.
 | 
 |