Landulphus Senior: Historia Mediolanensis

Pag 99


dona vivis et mortuorum filiis ac filiabus regalia promisit, mallens mori quam a suo periuro
vinci, mallens sui et suorum militum corpora viriliter truncari e praelio, aut campo
miscere. Cum altera autem dies venisset, imperator Henricus summo die crepusculo
suorum militum universorum viribus collectis et animatis, et domno Tealdo sanctae
Mediolanensis ecclesiae notario lanceam ipse custodiente, cum viginti mille militibus hoc
in praelio nimia cupiditate anelantibus, armatorum virtute et animorum sagacitate hostes
unanimiter continuo invadendo, fortiterque lanceis et ensibus atque sagittis feriendo in
fugam convertit. Demum utrarumque partium strage per duos dies facta hominum innumerabilium,
ac rege periuro Redulfo emortuo a milite imperatoris, qui et ipse in campo
inter mortuos iacebat, elevans se graviter vulneratus.. ipsius, et. tota ense Teutonico
truncavit, necnon sexaginta militibus electorum nobilium virorum, qui inter tantam
stragem iussu imperatoris collecti cognosci potuerunt, acervatim combustis, imperator
per quatuor dies intrans cum furore Saxoniam, omnes quos habere potuit, tam mares
quam feminas, mutilando detruncavit.
32. (IV, 2.)Post paucos interea dies clerici et laici Mediolanensium communicato ex
communi conscilio, eorundem civium malorum, callidorum et simulatorum, qui provocant
iram Dei, faece eliminata, sectarumque nequissimarum errore purgato, clericorumque
multorum zinzaniis fugatis, tres viros diacones et notarium ad imperatorem, ut quemcumque
anulo et virga laudando consentiret, archiepiscopum tenerent, unanimiter direxerunt.
Quod ideo Romano imperatori ab Apostolico multisque episcopis olim concessum
est, quatenus cum unaquaeque civitas unius sacerdotis vel levitae electionem canonice
facere deberet, ut Romae multisque aliis civitatibus evenisse cognovimus, duas multo
cum sanguine electiones facere satagebat. Quibus curiae regali representatis, imperator
tacite quid isti aut Thealdus, quem diu animi et corporis scientia praepollentem cognoverat,
valerent recogitans, tandem domnum Thealdum virum valentissimum, ex regia
camera honorifice ornatum, ac anulo et virga sublimatum, cunctorum astantium vocibus
laudatum, praesentibus civibus et absentibus universis dedit, atque ut honorifice Mediolanum
reciperetur ac haberetur amicabiliter imperavit. Post paucos autem annos imperator
omnium suorum malorum caput atque fomentum Romae fore conspiciens, ut ipsam
civitatem atque Gregorium sibi adversantem sibique omnibus modis insidiantem obsideret,
inenarrabili militum multitudine necnon episcoporum multorum corona vallatus venit in
Italiam. Ubi cum pervenisset, et de eligendo pontifice primates consulerent Romano,
et domnum Thealdum id ipsum recusantem eligere universi disposuissent, Guibertum
Ravennatensem archiepiscopum simulque cardinalem elegerunt, ac electum summa cum
diligentia et cunctorum laude ipsum dementum Graecis facetiis affluentem summa cum
devotione consecrarunt. Hoc facto imperator cum universa multitudine et Pado nimio
gelu rigidus ipsum et militiam universam tamquam serviens sustinente, ac domno Thealdo
omnibus cum suffraganeis, praeter illos quos ipse Gregorius inlicite saeva interiocante
pathalia, quam ipse incitaverat, a beati Ambrosii ecclesia abraserat, quam ob misterium
Ambrosianum, quod ultra fas et nefas oderat, et militibus mille et electis quos ipse
summis et ex propriis dispendiis ducendo alebat, in mense Decembris Romam castris
ordinatis universis consedit. Ubi cum per menses septem imperator frustra armis et
machinis laborasset, die quadam incompensate accedit, dum Teutonici universi gentesque
diversae a bello laxatae quiescerent in castris, duo viri audacissimi, domni Thealdi
et sancti Ambrosii de familia, pistor nomine Amizo, et camerlengus hostium camerae
diu noctuque custodiens Ugo nomine, praelio et causis audacissimis assuefacti, armis et
gladiis viriliter accincti, clanculo civitatis munitiones necnon et custodes turrium et murorum
qualitates perscrutari cupientes, mutuo animati paulatim ac pedetentim murum
machinis ex parte eruderatum ascenderunt. Qui videntes civitatis custodes dormire ac
universa silentium tenere, gladiis illico evaginatis audacter alios truncabant dormientes,

Torna all'inizio