Saba Malaspina: Rerum Sicularum libri

Pag 224


quam solam populus suus sponte dimiserat,
dictus Percivallus redegit protinus in ruinam.
In Lombardia quoque, sub marchione praedicto
magnificentiae regiae viribus ampliatis, sic
ejus arrisit prospera fortuna successibus, quod
in eodem quoque loco, ubi olim parmensis audacia
imperialia castra combusserat, ignominiosae
cladis exitia amissione carrocii, et expugnationis
validae pertulit detrimenta. Sicque vindicata
viriliter iniuria patris a filio, locus ille, qui
nominatus nominatione Victoriae visus fuerat,
imperatori illusisse, grandem regi praedicto de
hostibus gloriam victoriae reservavit. Civitates
etiam Cremonae, Papiae, Placentiae, Brixiae,
et plures aliae, sibi reverenter obediunt, et nomen
ejus ultra quam credi posset triumphabiliter exaltatur.
Cap.
III
Azolini de Romangia obitus.
Sub ejus quoque felicitate fortunae cecidit pestifer
ille tyrannus Azolinus de Romangia, quolibet
severo crudelior; cujus impietatis rigidae,
severitatis horridae, et vindictae inexorabilis acta
describere longum per se tempus exigerent, magnique
complexu voluminis indigerent. Sed primo
necessarium videretur pectus armare duritia,
quam rebus tam asperis, tam nefandis, tam tristibus
apponere calamum, vel auditorum animos
applicare. Hic siquidem ab imperatore Frederico
ditatus et promotus in altum, cujus nutibus tota
fere Tarvisina Marchia serviebat, post infinita
et inusitata poenarum genera, quorum narrari
potest a posteris nefandae crudelitatis exemplum,
jam regi Manfredo devotionis solitae signa
non exhibens, dum, collectis undique viribus, contra
Mediolanenses infestis auguriis processisset,
prope castrum Cassani, in manibus Cremonensium,
qui sub praesidiatu marchionis praedicti in
auxilium Mediolanensium potenter exierant, prope
flumen Adae miserabiliter incidit, ubi lethaliter
vulneratus, ductusque Soncinum, morti succumbuit
qui raptor fuerat vitae meliorum.
Cap. IV
Florentini, ad Senas obsidendas profecti, quum usque
ad civitatis moenia regionem vastassent, exercitu
dimisso, recedunt. Sed postea, receptis novis
auxiliis, cum, castri Montis-Alcini majori praesidio
firmandi causa, Senensium agros processissent,
Jordanus comes, eos adortus, fundit fugatque.
Beatrice interim diem supremum obeunte,
Manfredus Vatazi, hominis in Grecia nobilis, filiam
uxorem ducit.
Eodem quoque tempore civitas florentina cum
parte guelforum, non minus vitiis, quam delitiis

Torna all'inizio