Petrus Damiani: Opera poetica

Pag 69


LXXXII. DE ILLO QVI FILIVM HABET.
Cum superest suboles, uiuunt de morte parentes,
Et uelut una caro uiret in radice propago.
LXXXIII. VT HI QVI PRAEDICANT, INVICEM NON DISCORDENT.
Non sapiens stulto, non bos societur asello;
Qui diuina docent, a se non prorsus oberrent.
LXXXIV. DE STERCORE TVRDI FIT VISCVS, VNDE TVRDVS
IPSE CAPITVR.
Podice digeritur, pede quo turdela tenetur.
LXXXV. ILLI CVI EGO PROLIXAM MISI EPISTOLAM, ET IPSE
MIHI PARVAM.
Non obolus solidum, non aequat libra talentum;
Plane gomor modio cedit, et iste coro.
Non licet exiguum compensat epistola librum,
Contrutinet lances pendula libra pares.
LXXXVI. DE FLORENTIA IN QVA PAPA STEPHANVS OBIT, ET NICOLAVS
PAPA EX EADEM PROCESSIT.
Parua uirum uiduae debet Florentia Romae;
Quae tenet exstinctum, cogatur reddere uiuum.
Sic nona Bethleis lux mundo fulsit ab oris.
LXXXVII. DE ILLO QVI SEMETIPSVM SVBIVGAT, VT SVA RECIPIAT.
Nil sibi prorsus emit, qui se sub fenore uendit.
LXXXVIII. QVOD ROMA MVNDO PRAEFVIT, DONEC LEGIBVS OBOEDIVIT.
Praefuit urbs orbi, fuerat dum subdita legi;
Iustitiae spretis regnum contraxit habenis.
LXXXIX. QVOD PLERIQVE CASTI SVNT TENACES.
Vix opibus largum uideas et corpore castum.

Torna all'inizio