Iohannes Diaconus: Istoria Veneticorum

Pag 150


[39.] Circa hec vero tempora domnus Petrus dux una cum suis civitatem aput Rivoaltum edificare cepit anno sui ducatus nono, sicque Leo imperator protospatharii honorem sibi iniunxit. Predicte vero civitatis murus a capite rivuli de Castello usque ad ecclesiam sanctę Marię, que de Iubianico dicitur, extendebatur. Maximaque catena ferrea inibi composita erat, que uno capite in fine predicti muri, alio vero in sancti Gregorii ęcclesie margine, quę trans ripam posita est, coherebat, ob hoc videlicet ne ulla navis penetrandi facultatem nisi dissoluta catena haberet. Vixit autem iam dictus Petrus dux in ducatu annis XX et tribus, et mortuus est sepultusque in sancti Zacharię monasterio. De cuius funere non modice Venetici condoluerunt, quoniam plenus omni bonitate honorifice rexit ducatum.
[40.] Quem successit ad hanc regendam dignitatem domnus Ursus, cognomento Particiacus, qui mox ut dux effectus est, suum filium, Petrum nomine, Constantinopolim ad Leonem imperatorem destinavit. Quem imperator cum honore suscipiens, protospatharium illum fecit ditatumque maximis donis ad propria redire permisit. Qui dum Chroatorum fines rediens transire vellet, a Michahele Sclavorum duce fraude deceptus, omnibusque bonis privatus atque Vulgarico regi, Simeoni nomine, exilii pena transmissus est. Quem pater perditum acriter dolens, minime acquirere quivit, interim per suum internuncium, Dominicum videlicet Metamaucensem archidiaconem, qui postea episcopus effectus est, suis donis redimeret.
[41.] His autem diebus defuncto Leone imperatore, Constantinus eius filius imperium adeptus est.
[42.] Ipso etiam tempore Laurentius patriarcha hominem exivit, qui Gradensem ecclesiam rexerat annis XII, mensibus VIIII, diebus XXIIII, tumulatusque est in sancte Eufimię atrio; quem Marinus patriarcha successit.
[43.] Prelibatus itaque Ursus dux, dum ducatum annis gereret XX, iam senex effectus, terrena penitus parvi pendens coenobitalemque habitum in sancti Felicis monasterio devote suscipiens, ibi vitam finivit. Fuerat namque ingenio preclarus,

Torna all'inizio