hostiliter aperire contra eos.Alia igitur deinceps uia a nobis est
utilior exquirenda, que non nisi per pacem potest salubrius procurari."
/*
Rex uero Priamus ad hec animi sui mot<us> temperare non
ualens, multum alias promptus ad iram contra Anthenorem et
Heneam, eos increpando sic dixit: "Quomodo potestis erga me
in tante crudelitatis audacia et infidelitatis sine pudore uersari?
Vere per uos stimulo desperacionis anxior et inuoluor, cum quidquid
ego hactenus usque nunc fecerim aut gesserim contra Grecos non
nisi instinctu uestri consilii sum aggressus. Nonne cum tu, domine
Anthenor, a Grecia rediisti pro querenda a Grecis Exiona, persuasisti
michi ut Paridem in Greciam destinarem Grecos hostiliter
predaturum? Nunquam a mea processisset audacia guerram contra
Grecos in tanta mee pacis tranquillitate mouere. Sed tui falsi consilii
monitus et continui stimuli tui sermonis me ad tante presumpcionis
audaciam commouerunt. Et tu, domine Henea, quando te
cum Paride contulisti, nonne fuisti auctor consilii principalis ut Paris
Helenam raperet et duceret in hoc regnum? Et tu eciam fuisti personaliter
adiutor ipsius, qui si tunc Paridi dissuadere uoluisses,
nunquam uidisset Helena muros Troye. Et nunc post omnium
filiorum meorum necem et post tanta mea dispendia et iacturas in
consilium irreuerenter assurgitis vt Grecorum pacem exquiram, qui
me sic impie sic crudeliter finaliter destruxerunt. Sane non est tale
consilium exequendum propter quod michi laqueus preparetur vt
finiam in tanti obprobrio dedecoris uitam meam. "
Heneas uero nimium commotus ad iram multa uerba contra regem
Priamum protulit ampulosa, propter quod tunc Anthenor et Heneas
recesserunt a rege in uerbis nimium iracundis. Priamus itaque
multo dolore confusus multas prorupit in lacrimas, dum aperte percepit
et probabiliter timere potest ne Anthenor et Heneas in Grecorum
manus tradant et prodeant ciuitatem vt Greci ipsum exinde
nequiter morti tradant. Cuius rei causa cupiens ipsos in eorum
proditoriis operibus preuenire, Amphimacum filium suum ad se
secreto uocauit, quem hiis uerbis allocutus est dicens: "Kare fili,
|
|