Troyani accinguntur ad bellum et, ordinatis per Hectorem
Troianorum acciebus, ipse Hector cum aciebus ipsis ad bellum
primum exiuit, ducens secum xv milia militum, quos sue deputauit
tantummodo aciei. Quem cum aliis x milibus militum est Troilus
illico insequtus. Deinde Paris ciuitatem egreditur, existentibus
secum uiris pugnantibus in arcubus et sagittis, illis de Persia,
trium milium numero in equis fortibus et bene munitis; deinde Deyfebus
ad bellum exiuit cum aliis iii milibus pugnatorum; deinde
Heneas cum aliis ceteris paratis ad pugnam. Qui omnes fuerunt
tunc ex parte Troyanorum centum milia militum strenuorum in
multa uirtute bellandi, prout Dares in codice suo scripsit. Ex
parte uero Grecorum accessit ad bellum rex Menelaus cum vii
milibus armatorum. Deinde proximo Dyomedes cum totidem;
deinde Achilles cum totidem; deinde rex Antipus in trium milium
militum comitiua; deinde rex Agamenon cum magnitudine magna
nimis. De Grecis autem rex Filis cum acie sua primus Troyanos
aggreditur. Cui statim Hector uenit obuius incunctanter, quem
sic potenter sue lancee percussit in ictu quod ipsum mortuum prostrauit
ab equo. De morte igitur regis Filis clamor fit maximus.
Bellum letale committitur, ex quo sequitur magna strages. Ex
parte uero Grecorum dum rex Xantipus accessisset, regis Filis
uolens sui mortem auunculi uindicare, multos Troyanos interfecit.
Hectorem insequitur, ipsum inuadit. Sed Hector conuersus in iram
in ipsum irruit, sic ipsum grauiter uulnerauit quod ad terram dilabitur
interfectus.
Tunc Greci de morte regis Xantipi condolentes uires uiribus accumulant,
Troyanos grauiter opprimunt. Quare multi ex eis deficiunt
et Achilles, qui eos multum deprimit, multos ex eis nobiles
interemit. Inter quos ducem Lychaon et Euforbium, uiros multa
uirtute conspicuos, interfecit, qui in Troye subsidium, cum in eius
uenissent auxilium, uiriliter anhelabant. Hector autem eo die
fuit in facie uulneratus, ignarus a quo. Ex cuius uulnere inmensa
|
|