mixtam evomuit. Qui sanus factus omnipotenti Deo gratias retulit,
et quo ipse advixit, per sancti Symeonis virtutem se sanatum patenter
asseruit.
CAPITULUM XXVI
Quia igitur vir sanctus spiritu prophetiae claruit, si de praeteritis profetasse
dicendum sit, in his quae subsequemur expedire non piguit. Quodam
denique tempore, domina Richelda, quam supra memoravimus, dum
Christi servum Symeonem, quem pro suis sanctis actibus saepe sibi adesse
gaudebat, orationis studio secum Romam duceret, una dierum in nocte,
quae praecesserat, sibi matrem suam migrasse attestatus est. Quod sicut
per spiritum quo pollebat cognovit, ita memoratae dominae pluribusque
aliis plorans innotuit. Altera quoque die eiusdem comitissae filiam sibi matri
mortuam nuntiavit multaque alia, quae sicut ab ipso prophetico spirito
sunt prolata, ita sunt in veritate comperta. Qui cum praefixum diem uni
presbitero, Dominico nomine, retulisset, certumque diem et horam computando
notavit ac ita puellam sub eiusdem diei articulo defunctam reperit,
quo vir Dei, longe positus, sibi et matri mortuam nuntiavit.
Haec de beati viri Symeonis virtutibus, quas vivens in saeculo gessit,
quas etiam in cedulis scriptas invenimus seu quas a veridicis
testibus referri audivimus, hucusque sufficiat. Nunc vero nos ad expedienda
ea, quae in loco ubi eius sanctum corpus quiescit, eius sanctitatis
amor seu caritatis ardor accendat.
CAPITULUM XXVII
Postquam igitur hic vere Christi discipulus per multa annorum circula
sancte et iuste vivendo plurimas virtutum operationes declaravit
in saeculo, iam decurso praesentis vitae spatio devictoque carnalium vitiorum
|
|