Iohannes Capuanus (de Capua) e Iordanus Terracinensis (de Terracina): Epistolae

Pag 44


pretextu abyssari ulterius non contingat seu pudori vivere ac derisui subiacere,
cum iam sit et Urbi notorium et Campanie ac Maritime, pro pudor,
manifestum, quod meam parvulam et vocis obtuse citharam tuorum miranda
seculis confundit in perpetuum solempnitas organorum. Ceterum benedictionis
divine gratia numquam tuo capiti nec facultas tibi proveniat in tuorum pictura
dictaminum iuxta morem cum angelis conferendi, quod me quem modo aquilam
modo philomenam cui resonat armonia gutturis stillantis favi dulcedine
dulcioris sub quadam amena, sed non serena subtilitate verborum per illud
volatile facis intelligi, quod pavonis pulcra nobilitas seu nobilis pulcritudo
vix patitur intueri, altisque procuras intonari clamoribus quod ego a tuorum
aurea litteralium scachorum acie macti verecundiam diu cum suspiriis recolendam
sine spe remedii vel palliacionis auxilio sim perpessus. Inde fit, quod
nigre forme nigreque fortune rex ille scachorum, sub cuius tetro vexillo cecidi,
tue celsitudini triumphali mittitur, ut ignominia, quam pertuli pro macto tam
subdolo tam fallaci, pulsatis campanis et candelis accensis, ubique ad celebrem
nominis tui memoriam publicetur. Proviso tamen quod speciosus forma et
virtute preditus ac sciencie thesauro dotatus multarumque splendens dignitatum
titulis ad plurimorum leticiam et natalis gloriam regionis relicta opinione devia,
quam et improvide olim de abysso tenuit et improprie predicavit, cum devoto
Iohanne sentiat humiliter ac teneat reverenter, quod si congrue abyssus caliginis
decentissime dicitur et fulgoris, prout in prima trium litterarum
humilitatis mee non clamatur, sed canitur et exultante spiritu iubilatur, faventibus
michi ad hoc quibusdam solempnissimis militantis ecclesie citharedis;
qui de abysso in Regis et Regine celorum ac beati Iohannis Baptiste laudem
cithariçant et concinunt in hunc modum. Puriores nature tanto reverberantur
intuitu, ut non possint irrumpere tante claritatis abyssum
. Et iterum: Excellentis
lucis abyssum clarius intueri humane mentis acies obtusa non potest
.
Davit insuper in abyssum ipsius divinitatis immersus ait: Benedicat nos Deus
Deus noster
etc. Et rursum Letantur angeli et utriusque nature numerositas
amiratur hominem sicut ingressum abyssum luminis et in eterne pelagus
divinitatis absortum, ut ipsam reverberet angelice puritatis originem.
Preclara etiam illius ad hoc michi suffragatur auctoritas, qui athletam
Dei precipuum et doctorem gentium gloriosum vocat abyssum divine sapiencie,
sicut et ego laudis aliene prodigus te abyssum eloquencie rutilantis conspicior
vocavisse, sed exinde apud te vestem purpuream et coronam spineam
assecutus deinceps mutabo propositum et timende simplicibus ac vitande

Torna all'inizio