suum et medicis languorem et sociis secretum, agit inique
et [est] ipse similiter in re culpabilis. Ait leo: Quid est hoc?
Cui respondit D[imna]: Relatum est mihi a quodam fideli
socio, quoniam Senesba consilium cum maioribus tui exercitus
habet, dicens eis: Ecce stans cum leone tanto tempore,
expertus sum sue scientie et temptaui eius potentiam, ac
ipsum inueni fragilem in omnibus et deficientem, et est mihi
proditor et se ipsum non diligens. Cum autem hec peruenirent
ad aures meas, presumpsi quomodo proditor est atque
rebellis. Cum autem ostendisti sibi honorem et eum tibi coniunxisti,
et eum super domum tuam ordinasti et fecisti consiliarium
et secretarium tuum, ipse autem putat esse sicut tu,
et estimat tibi esse successurum in regno, si te contingat a
regno discedere. Nunc autem, domine rex, nequaquam sis
negligens circa hec, quoniam dicunt sapientes: Quando
nouerit rex esse in populo suo aliquos qui cupiunt ascendere
ad suum statum et ad sui nobilitatem peruenire, ex proprio
consilio et argumento aut propria auctoritate et diuitijs, expedit
regi eos perdere, quoniam, nisi perdat eos, erit ipse perditus.
Tu autem, domine rex, sapiens es et discretus in omnibus
magis quam ego; sed videtur mihi vt habeas consilium
de persona tua pro isto maligno et incredulo, antequam possit
euadere de manibus tuis, et ne sis circa hec negligens, quoniam
post damnum recuperare non poteris quod ex hoc possit
insurgere. Dicitur autem quomodo homines mundi tres sunt:
duorum ipsorum sunt, qui solliciti sunt in suis negocijs, quoniam
incidunt [in] mala et non turbantur neque perterrentur,
sed querunt consilium et argumenta euadere a laqueo, in
quem ceciderunt. Sed secundus eorum melior est primo,
|
|