Matthaeus de libris: Summa dictaminis

317


336. Ad quendam dominum quod continuet officium erga sibi dilectum et subveniat
ei. Quoniam admirari devotus filius in patris oblivione tenetur.
Responsiva. Dilativi temporis intervalla tuis.
337. Devotus ad dominum qui sibi providere promisit in studio. Dum pii patris
verba primaria que fidelia fidelis vestri cura gerebat accurate considero, de
vobis velud de precipuo patre sperare confortor. Sed dum extrinseca facta successive recenseo, censeor desperare; dum quam diutius primitive conceptionis
verborum patris refectione nutrivi, mea fragilitas in quantum
posse permittit spiritu devotionis accendit, alluvio iuste turbationis immergor. Perrexi quidem votivus ad studium ut promissis provisionis vestre
suffragiis efficerer studiosus, optate scientie thesauro ditescerem et
velud gratus vernula studii morum laudabilium disciplina vernarem. Sed quantum exulavit a portu spes fragilis, ad mentem, si scribi licet, consideratio paterna reducat. Quocirca paternitatem vestram vestris pedibus
obvolutus exoro, quatenus liberalitatem provisionis vestre reducentes ad mentem spero quam in temporis continuatione nutrivi locupletare dignemini necessarie subventionis occursu, ne spes quicquam in temporis compensatione perdidisse queratur, sed liberalitatis adipem suscepisse letetur.
/*
Responsiva. Precedentibus nostris inductibus ad studium te perexisse fatemur.
338. Comune ad Comune quod continuet honorem factum cuidam civi suo quem
elegerunt in potestatem. Si quos tenemur coniunctos nobis ex cordis affectione diligere.
Responsiva quod libenter facient cum poterunt. Litteras vestras repletas admiratione suscepimus.
339. Deprecatoria ad dominum papam. Posset in superfluum nove notificationis
exponi.
Responsiva. Acceptandorum vestrorum operum evidentia.
340. Generalis deprecatoria. Ad zelantes conservare dilectionis affectum.
Responsiva. Quem ad vos gero puri cordis affectum.
341. Corrigit frater fratrem qui male facit facta sua dum studere deberet. Studuisti
tuorum actuum codicem hactenus infamie rubricare tinctura, que non
dulcoris at amaroris animo meo calicem propinavit ac rapuit dolorum ingentium violentia sensus meos, cum nil karissime frater tibi sit nubili
quod meum animum non obumbret. Quare te deprecor quatenus preterita
sic futurorum operibus mundificare procures, quod bona fama subsequens expellat infamiam que tuum nomen et meum animum nubilavit.
Responsiva. Velud hominum usibus tempora sunt qualitatum varietate distincta, videlicet ut prius brumalis algor semina commendata novalibus
occulat, deinde veris clementia multiplices germinum fetus mundum parturire compellat, mox estivum cauma segetes torreat, postremo pluvialis autumpnus
et palmitibus uvas et arboribus turgentia poma decerpat, sic indiscreta
varietate varie sunt voluntates in iuvene. Nam quod hodie iuvenili motui suggerit immodesta iuventus, cras bene dispositus abiicit appetitus. Nec
hoc sensatorum sensibus fertur ambiguum quin gustui sit immaturus fructus insipidus qui fit postmodum temporanea maturitate saporus, et quod infantiam pueritia, pueritiam autem adolescentia discretionis capax expellit.
Scis enim o karissime frater quod iuvenilis indiscreta simplicitas correctionis
et correptionis impatiens moribus abnuit et scientie titulo decorari.
Et ego iuvenis et immaturus etate correctiones et monita puer velud iuvencus

Torna all'inizio