ipse praeter lanceam, si velitis, nulla defensionis
vult arma gestare, vos autem, prout
salubrius vobis reputetis adferre, corpus vestrum
muniatis quibuscumque volueritis armaturis.
Et si quidem rex noster vobis succubuerit
praevalentibus, non solum vobis Siciliae regnum
cedet, sed nec vult ulterius rex Aragonum
nominari, nec de caetero inter famosos
milites apparere, sed insigniis militaribus prorsus
abjectis, orbem peregre circulariter peragrare;
si autem, vobis remanentibus in campo
confusis, ipse praevaleat, terram, quam occupatis,
sine belli fatigatione ac alicujus resistentiae
obice, nec non et nomen et titulum regis
Siciliae sibi libere dimittatis".
CAP. XXIV
RESPONSIO REGIS CAROLI.
Rex ad haec Carolus voce senili, quam turbatus
vix spiritus proferebat, quasi dedignatus
responsum reddere, sermonem responsurus abbreviat,
et ait:
"Regem Aragonum quis non asserat proditorem,
cui non sit ejus nota proditio, qui sub
pacis tempore, elato malae voluntatis animo,
paravit exercitum, fecit jacula, concinnavit
dolos, et machinatus est laesiones, quibus offendat
hominem improvisum, hominem viventem
de eo securum, hominem, a quo nec
ipse, nec antecessores sui ullo unquam tempore
sentierunt injuriam? Sed, Eo faciente, per
quem de nostris hostibus nobis est data victoria,
laqueum forsitan, quo credit illaqueare
sopitos, paravit pedibus suis, et incidit praeceps
in foveam, quam effodit. Ad haec, amice,
satis esset indecens, et personarum imparitate
probrosum, quod solus cum solo, senex cum
juvene dimicaret. Non enim hoc dicimus, quasi
animo nostro jam cesserit amor laudis, aut
quod sit nostra gloria pulsa metu, sed quia sexagenarii
aegra genua trahimus, et arctus jam
hebetes habemus, pro eo quod tardante senecta
gelidus in nostro corpore sanguis hebet,
unde vires jam effaetae quodammodo frigent in
artubus congelatae. Sed profecto, si nobis adforet
illa juventus, quae nobis dudum aderat,
quando vires melior sanguis dabat canente senecta,
quae nobis amodo geminis sparsa temporibus
cumulatur, aut illa quoque juventa,
qua rex vester fidens, contra nos duelli verbis
insultat, duellum oblatum nullo diffugio vitaremus,
imo eum ultra incitaremus ad talia, tamquam
nostrum et Ecclesiae romanae notorium
proditorem. Sed quantumcumque senecta nos
aggravet, placet nobis, quod rex vester eligat
sibi certam suorum militum quantitatem, nosque
de nostris totidem eligemus, et si credit
de proditione pugna media excusari, campestrem
descendemus ad pugnam: tunc enim
certo certius apparebit, qui gestat animum proditoris".
|
|