Guido Faba: Ars dictaminis

363


CXXXIII.
Quid sit conclusio.
Conclusio est, quando breviter colligendo infertur id quod
provenit ex predictis, hoc modo: «Si reverendos igitur nequeunt
facere dignitates, si ultro improborum contagione
sordescunt, si mutatione temporum splendere desinunt, si
gentium extimatione vilescunt, quid est quod expetendum pulcritudinem
in se habeat, nedum aliis prestet?»
CXXXIIII.
De decem exornationibus.
Decem exornationes que secuntur ab usitata verborum
potestate recedunt, et quasi novam significationem inducunt;
quarum prima dicitur nominatio, de qua primo
videamus.
CXXXV.
Quid sit nominatio.
Nominatio est cum rem aliquam propter necessitatem
non suo verbo nec alio idoneo nominamus, hoc modo: «Fragor
civitatis auditur: iste fenerator a populo sibilatur».
CXXXVI.
Quid sit prenominatio.
Prenominatio est acceptio grati vocabuli pro ingrato, vel
e contrario, ut: «Recordare, Domine, patrum nostrorum Abraam,

Torna all'inizio