autem erant valde asperrimi et in diversis malis nequissimi, ideoque 
viatores sepe deprędabantur, et eundem abbatem dedecorantes 
contristabantur. qua commotus mestitia contra eos, suasusque 
veneratione et obsequio pręfati comitis eiusque coniugis, sperans 
etiam unum ornamentum missę officii sibi promissum accipere 
ab eis, fecit illis scriptum quod Romani dicunt tertium genus de 
prędicto castello Tribuco solummodo, nullo sciente prveter Luponem 
monachum et Ursum canonicum qui de Male Passia dicebatur. 
sed cum  nollent ipsi dare ut promiserant ornamentum 
missale, quod, ut fertur, mirabile erat valde, prętii triginta librarum, 
quia fuerat papę Iohannis avunculi eiusdem comitis, nec 
ipse abbas idem scriptmn corroborare voluit. tunc ipse comes 
cum sua uxore cepit callide moliri ut illud acquireret castellum, 
quia per vim nequiverant, eo quod qui tenebant feroces et nimis 
astuti erant. fecit itaque cum cis sacratnenta qualia ipsi quęsierunt, 
eosque ad castellum Arcis ubi habitabant venire fecerunt. 
quorum prudentiores duodecim capientes, in ima carceris miserunt 
et vinculis ferreis religaverunt, aliosque triginta, ut fertur, 
acceptis pecuniis dimiserunt. in qua captione acquisivit prędictus 
comes cum sua uxore ab filiis Lotharii scriptum de curte 
Sancti Gethulii, cui Adam abbas concesserat pro stupro ubi illum 
apprehendit; et a filiis Gregorii diaconi de castello Tribuco, et 
ab aliis ibi captis, qui ab hoc monasterio scripta habebant. Quod 
factum lex omnino interdicit, quia terram censualem nullus potest 
sine sui licentia patroni alicui dare. illi autem qui remanserant 
in Tribuco, adiutorio cuiusdam Senioricti propinqui sui 
suffulti, filii Arduini, per unum annum duraverunt. post hęc 
vero, accepta pecunia, pręfatus Seniorictus dedit ipsum castellum 
prędicto comiti eiusque coniugi. quo ingressi,  cuncta vicinia 
nostrique monasterii prędia et Sancti Andreę atque Romanorum 
sibi subiugarunt. Quę omnia non sine causa a Deo permissa 
sunt; dicit enilll Scriptura: « Omnis qui se exaltat, humiliabitur ». 
Quę audiant divastatores ęcclesiarum et persecutores
  |  
  |