Et nota quod precativa et monitiva possunt persone
cuilibet convenire, sed preceptiva convenit tantum
maiori; hortatoria, vero, suasoria, minatoria et
correptoria proprie conveniunt eidem maiori;
sepe tamen paribus et minoribus adaptantur.
Absoluta vocatur omnis alia petitio a predictis;
et hec est generalis, que dividitur in quasdam species,
quia petimus dicendo, scribendo, significando et quandoque
alio modo.
XXXI.
QUALITER SE HABET PETITIO
AD NARRATIONEM
Sicut autem se habet narratio ad exordium, sic
se habet ad narrationem petitio, quoniam petitio
ex narratione infertur. Unde illis eisdem fere signis
petitio narrationi coniungitur quibus narratio exordio
precedenti, hoc excepto, quod ad narrationem pertinet,
sane vel equidem, vel consimile adverbium adfirmandi,
quorum nullum petitioni convenit vel aptatur.
Post signum tamen petendi recte ponimus quandoque
adverbium qualitatis, ut firmiter, humiliter, supplicanter;
aliquando adverbium quantitatis, ut
multum; quandoque adverbium comparandi, ut:
devotius, propensius, que tamen loco positivorum accipiuntur;
aliquando adverbia superlativa, ut: devotissime,
humillime, intime. Sed cavendum est
|
|