Guido de Columnis: Historia destructionis Troiae

Pag 157


Hectorem, quem Hector protinus interfecit. Dyomedes regem
Antipum, contra eum bellantem, in multa uirtute peremit.
Tunc duo reges, quorum vnus uocabatur Epistrofus et alter
Cedius, in bello se ingerunt, in Hectorem irruunt. Sed rex Epistrofus
contra Hectorem, quam bene cognouit, multis contumeliosis
uerbis insultat, et post uerba in eum impetum faciens ipsum cum
lancea sua uiriliter impulit, sed a sella ipsum non potuit remouere.
Quare iratus Hector uerb<is> eius et factis ipsum agreditur, et eum
crudeliter interemit et dixit aduersus eum: "Contumeliosa uerba
que diffundebas enormiter inter uiuos vade et ammodo inter mortuos,
si potes, effundas. " Cedius uero uidens mortuum regem Epistrofum,
fratrem suum, multo dolore torquetur et inter sui doloris
angustias mille suos milites, quos cum multis aliis in adiutorium
Grecorum adduxerat, statim conuocat et mandat eisdem quod cum
eo Hectorem insequantur ut ipsum interficiant, ut de morte fratris
sui optatam consequi ualeat ulcionem. Nec mora, predicti milites
cum rege Cedio Hectorem insequuntur, ipsum inueniunt inter
turmas, et in eum irruunt et ab equo deiciunt. Sed rex Cedius
dum extenso brachio cum ense suo putat ipsum letaliter uulnerare,
Hector, qui uidit ictum ab extenso brachio uenientem, regem Cedium
in ipso brachio percutit sic quod ipsum brachium ab humero diuidens
regi Cedio detruncauit, et ad ipsum regem appropinquans, qui
iam ab equo ruebat, ipsum protinus interfecit.
Eneas uero regem Amphimacum bellantem interfecit. Menelaus
autem rex, item dux Athenarum, rex Thelamon, rex Vlixes, rex
Dyomedes, rex Archelaus, rex Macaon, et rex Agamenon cum
eorum aciebus omnibus bellum intrant. Ingens bellum committitur
et letale, ex utroque latere multi decidunt interfecti. Iam sol diei
medium constituerat cum omnes Greci conuenientes in vnum simul
irruunt in Troyanos, et in eorum tunc uirtutis audacia sic Troyanos
grauiter oppresserunt quod eos, urgente necessitate, conuertunt in
fugam. Tunc Achilles regem Philis, bellantem cum eo, in suarum

Torna all'inizio