Fridericus II imperator: Epistolae

Pag 182


debebat erigi, tunc opprimi contingebat, dum debebat alicuius suffragii
vigore resurgere, tunc in maiori conflictu tam grandem, tam utilem
virum perdidit et rectorem. Ex suis etenim gestis colligitur et ex operum
fructibus indubitanter innuitur quam pastor utilis, quam rector idoneus
fuerit recolende memorie Gregorius papa nonus, qui gregem sibi creditum
ab iniquorum incursibus pro posse servans illesum, pro suis ovibus
animam suam ponere non expavit, donec ipsam in Abrahe gremio resignavit
et spiritum reddidit Deo nostro, quem multis afflictionum generibus
in huiusmodi conflictibus lacessivit. Cuius presidio privata mater
Ecclesia ne veneno posset veteris serpentis involvi, ubi nulla profuisset
tunc temporis tyriaca, supplicavit ad Dominum ut tante desolationi compatiens
eius miseriis misericorditer condoleret. Ad cuius clamores assiduos
manus omnipotens excitata de fervore solito faciendo virtutem de
congruo sponso providit Ecclesie, mittens de celesti cenaculo Celestinum.
In cuius substitutione pontificis satis utiliter provisum fuisset
Ecclesie, nisi mortis imperium quo reges privantur regimine et principes
principatum amittunt, sue novitatis primordia de medio substulisset.
Quem sic raptum subito, sic repente subtractum sedentis super flumina
Babylonis matris viduate compassio tanto lacrymabilius deploravit, quanto
recentius dolore suscitato preterito reliquie remanserant deplorande.
Nondum etenim prioris vulneris cicatricis signa transierant, nondum primevi
doloris fumus in altum ascenderat, et sic amaritudini coniuncta calamitas
fluctibus addidit tempestatem. O quam mirabilem fallendi modum
fallacia siquidem mortalis includit, que discreta prorsus a tredecim concepta
peremptoriis exceptiones dilatorias non admittit, ex necessariis semper

Torna all'inizio