| traulus. Verumtamen plus deridendi essent qui tales homines ad
 dominium eligunt, qui sunt valoris nullius. Quod est signum quia
 similia similibus gaudent et quod reguntur amore privato et
 parum curant de utilitate communi. Ideo de talibus dicit Sapiens
 in Prover. XXIX: Homines pestilentes dissipant civitatem,
 sapientes vero avertunt furorem. Item de malis rectoribus dicit
 ibidem: Cum impii sumpserint principatum, gemet populus. Item
 Ecclesiastes X: Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem
 egrediens a facie principis, positum stultum in dignitate sublimi
 et divites sedere deorsum. Tertia causa fuit quia totis viribus
 conabatur divisionem in Regio ponere, ut traheret Reginos ad
 partem suam interiorem, que erat in Mutina. Quod Regini perpendentes
 deposuerunt eum de dominio et emiserunt eum, ut
 rediret ad suos. Et impleta est Scriptura que dicit, Isaie XXXII:
 Non vocabitur ultra is qui insipiens est princeps, neque fraudulentus
 appellabitur maior. Stultus enim fatua loquetur, et cor eius
 faciet iniquitatem, ut perficiat simulationem. Tunc elegerunt Regini
 capitaneum suum, ut esset eorum potestas, amplificato sibi
 salario, eó quod esset homo sapiens et industrius, cuius beneficio
 et bona fide civitas Regina creditur conservata. Cui etiam congruere
 potest quod Ys. dicit, XXXII: Princeps vero ea que digna
 sunt principe cogitabit et ipse super duces stabit. Hic fuit oriundus
 de Civitate que dicitur de Castello.
 De propheta Parmensium qui appellatur Asdenti, quem episcopus Parmensis
 consuluit et ad quem consulendum de futuris veniunt multi alii.
 His diebus dominus Opiço Parmensis episcopus prophetam
 Parmensium qui dicitur Asdenti invitavit ad prandium et de
 futuris diligenter quesivit ab eo. Qui dixit, audientibus multis,
 quod usque ad breve tempus Regini et Parmenses tribulationes
 multas erant passuri; et de morte summi pontificis pape Martini
 quarti predixit similiter, omnium istorum tempora determinando
 et specificando, que ponere nolo; et quod succedere debebant tres
 summi pontifices et ab invicem discedere, quorum unus esset
 | 
 |