| Ergo Soler postquam legatus regia cepit
 scripta, iterum magne sua dat vestigia Rome
 et verbis contexit opus quod pectore primum
 duxit et hec pariter nexu coniunxit amico.
 Dulcis amicitia est et dulcia federa semper,
 optima cum docte iuncta est sapientia lingue:
 hec duo plus aliis felix orator habebat
 pectoribus connexa suis et in arte nitebat,
 qua Natura suum texit pulcherrima corpus.
 Postquam oratori concessa licentia fandi,
 hic positis terra genibus: « Sanctissime », dixit,
 « totius o mundi pastor, pater optime regum,
 cui tanta in terris hodie est collata potestas
 quanta olim a magno Petro est concessa Magistro,
 filius Alfonsus, rex relligionis amator,
 ad tua me mictens devotus numina, totum
 se tibi dat, flectitque humilis, qui pectore fervens
 estuat in Teucrum pergitque resistere contra
 consiliis armisque suis populisque paratis.
 Ipse potest scevas solus terrere falanges
 barbaricumque hostem qui, relligione subacta
 | 
 
 145
 
 
 
 
 150
 
 
 
 
 155
 
 
 
 
 160
 
 
 
 |