Guido Faba: Epistole

388


relaxare, ita quod vestra bonitas de liberali gratia digne valeat
commendari et mea crescat fidelitatis devotio, que vobis
placere, ut desiderat, teneatur per servitia gratiosa.
LXIII.
Excusant se non posse remittere collectam.
Verba oris vestri mellita fuere pariter et decora, sed
efficacie tante nullatenus extiterunt, quod impositionem collecte
vobis factam legitime pro communi possent infringere vel
mutare. Unde vestra dilectio non turbetur manifesta veritate
cognoscens, quod in aliis pro posse bonitati vestre gratiam
fecere cupimus et honorem.
LXIV.
Petit commodo ab amico dextrarium.
Viro nobili et prudenti domino A. de Bononia B. miles
de Ferraria salutem et prosperitatem. Ordo rationis expostulat,
ut amicorum alter alterius precibus condescendat. Unde recurrens
ad vestram gratiam confidenter, que sui liberalitate promeruit
honorari, dilectionis vestre rogito bonitatem, ut mihi
vestrum dextrarium commodare velitis ac mittere per presentium
portitorem ad hoc specialiter destinatum, procul dubio
cognoscentes quod nil tam acceptabile, nil tam carum, nil
tam generosum hoc tempore necessitas imminens reputaret.
LXV.
Responsio volentis commodare dextrarium.
Omne cadit meritum, cum suspendit more temporis
conferendum. Unde visis litteris et perlectis vestre dilectionis
honorabilis et preclare, que continebentur in eis gratanter duximus
ad effectum, mora qualibet resecata. Et ecce petitum vobis
dextrarium per vestrum nuntium destinamus, super omnia

Torna all'inizio