dico, non ad vestram ignominiam, sed ad cautelam. Quomodo enim
sacerdotalem vitam agent manifeste perpendimus, quomodo Christum sequantur
videte. Dicebat Christus: Qui mihi ministrat, me sequatur. Sed
quo pergit Christus? Ad humilitatem: Discite a me, quia mitis sum et humilis
corde. Ad paupertatem: Beati pauperes, et cetera. Et item dixit: Filius
hominis non habet, ubi reclinet caput suum.
11. E contra nostri sacerdotes pergunt, divitias cumulant contra legem
paupertatis; superbiam colunt contra legem humilitatis; palatia aedificant
contra legem christianitatis; uxores ducunt contra normam castitatis; adulteras
retinent, contra regulam honestatis. Quomodo igitur Christum imitamini?
Sed redite, dilectissimi, ad corda vestra, redite; falsa respuite, vera
cognoscite. Ad hoc enim veni, et hoc aut perficiam aut mori paratus sum >> .
12. Cumque multa alia super huiusmodi materia declarasset, Landulphus
pulpitum ascendit et silentium petiit; quo concesso, ut erat in sermone
nimis potens et voce, cunctis attente audientibus, quia popularibus
acceptus erat, coepit Arialdi dicta collaudare et sacerdotum vituperare vitam
execrarique eorum sacrificia, scilicet uxoratorum et adulterorum simoniacorumque,
inducens cunctos cives ad alterum duorum: scilicet quod
aut sacerdotes ab uxoribus et meretricibus separentur, aut ad administationes
altarium non accedant, et id unicuique licitum esse pronunciat, cum
mente coinquinata corporeque turpato luxuria, puritas digna esse non potest
ad sumptionem caelestis sacramenti.
13. His dictis, coepit populus Arialdi et Landulphi dicta collaudare et
usque ad caelum tollere. Inter quos quidam plebeius Nazarius coniugatus,
vocem extollens, mirabiliter approbavit quod viri Dei praedicaverant, asserens
|
|