Guido Faba: Epistole

389


gratum immo gratissimo reputantes, quotiens vestre placet
laudabili probitati aliqua de rebus nostris aliquando postulare.
LXVI.
De fi1io ad patrem pro subventione.
Reverendo genitori suo, domino A. propriis meritis honorando,
B. scholaris Bononie quicquid devotionis et reverentie
potest. Naturam aspidis accipit, qui dignum petentium precibus
non assentit. Cum igitur iterate littere frequenter dolorem
proposuerint et inopiam filialem, et per vos clamantis filii
voces non fuerint exaudite, sine dubio vos tangit, ut cum
licentia vestra loquar, quod superius continetur in exordio
sapientis. Unde licet quasi semivivus ad estrema descendam,
habens tamen adhuc fiduciam resurgendi, flexis genibus dominationi
supplico paternali, ut saltem hac vice meis necessitatibus
velitis succurrere intuitu pietatis.
LXVII.
De nepote ad patruum pro auxilio.
Patrus, immo patri domino A. de tali loco, reverendo ac
multipliciter honorandos C. scholaris Bononie se ipsum. Naturale
quodammodo esse dignoscitur, ut ubi specialis est fiducia,
recurratur. Unde totius spei nostre plenitudinem habens in vestra
commendabili probitate, post solum Deum cuius semper debet
preponi auctoritas et potestas, dominationi vestre urbanitate ac
liberalitate plurima renitenti, supplicare non desino modis omnibus
reverenter, ut rorem vestre gratie velitis infundere super
meam planctulam sitientem, aliquid loco beneditionis et pietatis
intuitu destinantes.
LXVIII.
Amicus amico pro captivo relaxando form....
Honorabili viro domino A. de Mutina laudabili et discreto
G. de Bononia vite longitudinem cum honore. Licet a parvo

Torna all'inizio