exulare coegit et pro interficiendo Pirro suas posuerat insidias ne
euaderet manus eius.
Pirrus uero, postquam a Troya recessit et maris se subiecit insidiis,
multa maris pericula passus est, et maiorem partem rerum
quas secum detulerat proiecit in mare, et quasi eius nauibus conquassatis,
Molosam applicuit, ubi naues suas pro temporis tempestate
quassatas necessaria fecit refeccione fulciri. Ibi eciam didicit
qualiter rex Acchastus proauus eius regem Pelleum auum suum
a Thesalie regno deiecerat et qualiter contra Pirrum fuerat insidias
machinatus. Doluit igitur Pirrus de tam enormi dispendio aui sui
sed pocius de seipso, cum predictus rex Licomedes, auus maternus
ipsius Pirri, regis Acchasti filius, ipsum a suis annis teneris
educasset.
Interea rex Pelleus, per regem Acchastum a regno deiectus, qui
timore regis Achasti et filiorum suorum (cum rex Achastus haberet
duos alios filios et vnam filiam nomine Thetidem, quorum filiorum
vnus uocabatur Philistenes et alius Menalipus) securus in publicum
non poterat apparere, prouidit ubi posset melius delitere donec Pirrus
nepos eius rediret a Troya, qui opem suo discrimini ferre posset.
Sciebat enim per mare a Troya eum cum suis nauibus rediturum.
Erat enim longe a ciuitate Thesallie per viii forte stadia quoddam
antiquum hedificium iuxta mare, inter ciuitatem ipsam et hedificium
ipsum quibusdam nemoribus interiectis, ad que sepius uenandi
causa reges Thesallie uenire solebant, cum in eis venatorie fere
plurimum habundarent. Hoc autem antiquum hedificium pro temporis
uetustate erat penitus derelictum, cum situs eius esset in sollitudine
constitutus et nulla ex eo appareret fabrica super terram.
Erant enim in eo sub terra recondite multe lacune, in quibus poterat
quis secure latere, cum foramen descensus eius esset incognitum,
multis spinetis siluestribus et rubis agrestibus circumclusum. Sed
ab ipso foramine facilis erat ad inferiora descensus, per gradus scilicet
constructos in ipso, quamuis in summitate foraminis esset
quedam latens fouea pro spinetis, in medio cuius os foraminis habebatur.
In hoc igitur hedificio Pelleus latere disposuit. Qui dum
lateret in ipso, sepius egrediebatur ab eo, et perueniens ad litus maris
equora suo meciebatur intuitu si forte Pirrum uidere posset cum
suis nauibus redeuntem.
|
|