responderem, contigit inde habere transitum domnum Iohannem. Qui audiens me in
coquina loquentem dixit ad me: " Certe frater neque in coquina dignus es, nedum digniori
loco manere". Ego haec audiens cepi tristis cogitare, dicens: "Si coquina sum indignus, ubi manere sum dignus"? Haec dicente domno Rodulfo respondit venerabilis senex Teuzo
Vallisymbrose monachus: "Hoc verbum patris nostri Iohannis non cum tristitia, sed cum
letitia et pro pretioso elactuario debuisti suscipere. Nam una sententia et inordinate
loquentem redarguit et ad humilitatis et patientiae te munimenta vocavit".
11. Haec pauca de reverentissimo domino et patre nostro domno Iohanne dixisse sufficiat.
Quae placuit describere, non quia fretus ingenio, sed ne tibi, venerande pater,
essem inobediens et ne omnino mutus apparerem a laudibus eius, qui me benignissimo
affectu enutrivit et multum dilexit.
Post multos itaque in Dei servitio labores multaque pro sanctae ecclesiae libertate
certamina beatissimus Iohannes requievit in pace, hominibus flentibus, angelis gaudentibus
et sanctis omnibus de ipsius societate congratulantibus in Christo, qui vivit et regnat
Deus per immortalia secula seculorum. Amen.
|
|