tunc de vena cordis procedit quando Grecus aliquem pilum
de barba evellit. ea siquidem ora emittuntur clamores,
et multiplicatur fletus.
De Calabritanis.
Uxor Calabritani defuncti remoto velamine non parvam
capillorum quantitatem evellit, et quicunque venit ad plangendum,
semel aperta manu percutit illam capitis particulam
de qua uxor ipsa quasi ex toto capillos evulsit, et
dicit percutiens: o captiva.
De consuetudine Tuscorum.
In Tuscia fit excoriacio vultuum, pannorum scissio, et
evulsio capillorum.
De consuetudine quam in planctu habent Romanioli et
Lombardi.
Lombardi et Romanioli clamosas voces et lacrimas paucas
emittunt, et cum ipsis rumoribus catervatim ruunt
super corpora defunctorum, et multos ad simulatum planctum
inducunt qui oculos madefaciunt cum salvia vel palpebris
pponunt acrumen, ut plangere videantur. et tales
taliter plangendo subrident.
De consuetudine Gallicorum.
Gallici secundum suarum provinciarum diversitates
diversos observant modos in planctu. set illi solummodo
plangunt quos urget dolor de morte carorum. et ista consuetudo
in Francia precipue observatur.
De Yspanis.
Ispani vix lacrimas doloris effundunt nisi hoc exigant
merita personarum.
Qualiter plangunt Anglici Boemi Poloni Ruteni atque
Sclavi.
Anglici Boemi Poloni Ruteni atque Sclavi potum suum
cum fletu permiscent donec ebrietate sunt affecti, et ita
remanent solito iocundius consolati.
De consuetudine Ungarorum.
Ungari amare plangunt. set dolor illis adherere non
|
|