affinis nostri, floridam adolescentiam spiculatoris
gladio ac injusto judicio peremptam,
non sine elatione tui spiritus te jactare. Sed
considerare debes, o impie! quod unde credis
tibi acquirere gloriam, inde tibi infamiae nomen
assurgit, et periculum reservatur. Sanguis
enim ipsorum vociferatur super terram,
et justae lachrimae, miserandae matris Regis
Conradini ascendentes ad aethera coeli, jam
pulsaverunt tribunal, et effusae in conspectum
justi judicis et Regis aeterni jam meruerunt
exauditionem attingere. Sed tu verum regem
juvenem, adolescentem, agnum sine macula,
jura sui regni recuperare volentem, tua falsa et
feroci sententia turpiter occidisti. Credis tam
facinorosum scelus sine poena transire, et peccatum
transire sic enorme? o nefas, quantum
tuus furor a rectitudinis tramite deviavit. O
scelus nefandum, quis unquam princeps captum
principem trucidavit? Nonne ille magnificus
Alexander captum Porum Regem
Indorum in bello non occidit, sed potius conservavit?
Et ne exempla a longe petantur:
nonne tu, et magnificus Rex Francorum,
frater tuus, capti a Saracenorum Soldano,
implorantes misericordiam, fuistis consecuti
misericordiam? Tu vero Nerone Neronior,
et Saracenis crudelior innocentem agnum in
tuo inclusum carcere, mortis subiecisti judicio.
Propter quod destruet te Deus, quia
tam nefaria praesumpsisti pervertendo regum
et ducum clementiam in veritatis contrarium,
et parcendi genus in severam ultionis
atrocitatem impie pervertendo. Viri enim