quod nepotes regis Francie debent habere regnum post mortem ipsius
regis Castelle. Rex Portugallii et Algurbii scripsit regi Francie et regi
Anglie et misit nuntios speciales, dicendo quod dolet de fatuitate domini
Petri, cognati sui, et quod paratus est facere quicquid volunt. Rex Anglie
subtraxit filiam suam, quam dare debebat filio domini Petri predicti.
Et rex Maiór<ic>e misit sollemnes ambaxatores et litteras, dicendo quod
de negotiis fratris sui non vult se intromittere. Et pro firmo creditur
quod pacta secreta sint firmata inter ipsum et regem Francie. Data
Moysaci XXVIIa mensis Iunii XI indictionis.
Et nota quod, his diebus quibus isti duo reges ordinaverunt
istud bellum, papa Martinus quartus interposuit se et prohibuit
illud ne fieret, quantum potuit, de fratrum suorum cardinalium
consilio et asensu, nec valuit prohibitio eius quin obstinato animo
Karolus vellet facere, si Petrus Arágonum voluisset. Verumtamen
aliqui excusant Petrum Aragonie regem, ex eo quod se a
bello ordinato subtraxit, dicentes quod ideo hoc fecit, quia rex
Francie prope locum futuri certaminis stabat paratus cum militibus
suis, ut patruo suo regi Karolo, si indigeret, daret succursum.
Aliqui vero dixerunt quod, sub forma et habitu mercatoris,
venit ad terram in qua bellum erat futurum, propter iuramentum
servandum, et fecit inde fieri instrumentum, sed, quia timebat
ne rex Francie superveniret in adiutorium Karoli, ideo se
subtraxit a bello.
De combustione loci fratrum Predicatorum apud Veronam.
Item in hoc millesimo supraposito combustus est locus fratrum
Predicatorum in civitate Verone, et damnificati sunt ultra modum.
Nam libri eorum et calices sunt combusti.
De combustione dormitorii fratrum Minorum apud Lugdunum.
Idem infortunium accidit fratribus Minoribus apud Lugdunum,
quando papa Innocentius quartus cum cardinalibus suis
|
|