Sumpseris auspicius magni Scipionis amicus. 
Hoc petit ille volens, hoc te tua Roma precatur. 
Iunge fidem fedusque feri. Sit faustus utrisque 
Iste dies gemina semper celebrandus in ora                		  
Europe Libieque bonus.» Sic ille locutus 
Conticuit, vocemque simul vultumque remisit. 
Tum rex blandus ait: «Vestrum, Romane, libenter 
Propositum amplector, nec amici munera tanti 
Despicio vestramque fidem. Sed iungere fedus                		   
In partemque novi subito transire pericli 
Sponte mea vereor, nisi primum cernere coram 
Magnanimum facis ipse ducem. Michi summa voluntas 
Victricem tetigisse manum, que federis obses 
Fida sit et pignus venture in secula pacis.                        		   
Scimus quanta quidem virtus, quam clara per Orbem 
Fama viri: nullus Romano illustrior usquam 
Vivit in imperio, nullusque potentior alter 
Flectere voce animos et pectora fronte movere. 
Tangimur et meritis et nomine tangimur ipso;                 		  
Optamusque ducis congressum: dextera dextre 
Hereat atque oculis oculi, permixtaque verbis 
Verba sonent faciatque fidem presentia fame. 
Nam neque usque adeo sunt corda ferocia nobis, 
Pectore sub nostro nec mens tam barbara vivit,                		  
Ut non pulcra oculos moveant, spectataque Virtus
  |  
  
  
  
330 
  
  
  
  
335 
  
  
  
  
340 
  
  
  
  
345 
  
  
  
  
350 
 
  |