diceris commisisse ut tui et tuorum mortem defleas hominum et
perpetuas seruitutes? Et tu, regina Heccuba, cuius sceleris es inuoluta
contagio ut omnes uideas partus tuos crudeli nece succumbere?
Cur non prohibes Paridem adire Greciam, qui tante pestis
futurus est causa? " Et suis clamoribus fine facto, surgens ad regem
patrem se contulit et ymbribus lacrimarum flebiliter regem patrem
amonuit ut desisteret ab inceptis, tanquam illa que in sue scientie
celebribus documentis futura mala preuiderat et preuisa uocibus
flebilibus diuulgabat. Sed fortune aduersitas, que iam dederat suo
cursui uoluntarios instinctus et motus infelices, accelerabat ad
exitus, processus exinde auidos ordinando. Sane si dissuasiones
Hectoris, Cassandre monitus, suasiones Heleni, subiecciones Perthei
fuissent efficaciter exaudite, perpetuis duratura temporibus,
O nobilis et sublimis Troya, uigeres. Sed inexorabilia fata malorum
postquam infelicia prouentura decernunt, contraria et aduersa hominum
mentibus representant et insinuant pro acceptis.
[Incipit liber vii<us> de Paride se conferente in Greciam et
de raptu Helene. ]
Tempus erat quod iam sol inter Iades et Pleiades perfecerat cursum
suum, qui dum esset in signo Thauri, mensis ille Maius diuersis
floribus planicies aruorum ornauerat et nouis virentes frondibus
arbores in fecunditate florum fructus proximos promittebant, cum
Paris et Deyfebus a Pannonie partibus redeuntes tria milia militum
secum adduxerunt, qui in armorum exercitio multa strennuitate
uigebant. Et paratis nauibus xxiiibus numero magnis et omni plenitudine
necessariorum honustis, rex Priamus Anthenori et Henee, de
quibus supra relatum est, necnon et Polidamas, ipsius Anthenoris
filio, mandat et precipit ut cum Paride in Greciam cum ipso
naual<i> exercitu se accigant. Quibus deuote annuentibus, idem
rex Priamus, omnibus conuocatis in vnum qui deputati fuerunt per
eum in predictum nauigium proficisci, sic allocutus est illos
dicens: "Non est opus ammodo uobis super suscepto negocio
multos replicare sermones, cum uobis plene sit cognita que urgens
|
|