egrediuntur ad bellum. Contra quos Greci statim irruunt animose.
Propter quod bellum durum committitur inter eos, ex quo mortuorum
sequitur magna cedes. Sed cum eo die nebulosus et obscurus
aer multas pluuias effudisset, nichilominus bello feruente
multorum mortuorum sanguis effunditur. Et in crebris ictibus ensium
multi deficiunt de Grecis amplius quam Troyanis. Tunc
Troilus in armatorum comitiua maxima bellum ingreditur. Quem
Greci sustinere aliquatenus non ualentes fugiunt ante eum. Et
fugientes in multa affluencia pluuiarum diuertunt ad castra, quos
Troyani usque ad eorum tentoria insequntur, et demum, eis dimissis,
ibidem propter turbati temporis tempestatem, ad ciuitatem
eorum redeunt et se recipiunt in eadem. Sequenti uero die inter
eos letale bellum instauratur, et bello commisso, Troilo ad prelium
ueniente, multos ex Grecis interficit, plures eorum nobiles, comites
et barones ac maiores, et sic eo die usque ad noctis tenebras fuit
pugnatum, et sic sine intermissione per xii dies proximos subsequentes.
Et dum Greci amplius sustinere non ualerent propter multorum
corpora mortuorum, duorum mensium inducias in firmitate
treuge a rege Priamo per eorum nuncios petierunt. Que concesse
fuerunt ab eo, treug[u]a firmata et iurata.
Infra uero tempus treug[u]e predicte Agamenon ad Achillem
nuncios suos misit, ducem videlicet Nestorem, Vlixem, et Dyomedem,
ut Achillem moueant et inducant quod ad bellum cum aliis
Grecis ueniant, et suos Grecos sic interimi ab eorum hostibus crudeliter
non permittat. Qui dum ad Achillem ueniunt, eos Achilles
in maxima iocunditate recepit. Et consedentibus eis insimul,
Vlixes primo Achillem alloqutus est dicens: "Domine Achilles,
nonne intencionis uestre et omnium nostrorum fuit, tot regum uidelicet
et principum, regna nostra deserere et in regnum regis Priami
in forti brachio nos conferre ut regem Priamum et suos morti tradere
ualeremus et ciuitatem suam Troye perpetuam euertere in ruinam?
Vnde uobis nunc animus aduenit nouus ut, uoluntate mutata in contrarium,
declinaueritis motus uestros post tot dampna nobis a Troyanis
in hac terra illata, post tot angustias et dolores, cum Troyani
tot reges ex nostris et nobiles neci tradiderint, tentoria nostra spoliauerint
|
|