CXXXVII. De destructione Syracuse.
Eodem anno barbari Syracusam civitatem invadunt, conburrunt et cuncta
diripiunt.
CXXXVIII. De rege Balduino et de celebratione concillii et confirmatione
milicie ordinis et regule Templi et de gestis, que fuerunt
eodem tempore.
Anno Domini MCXXVIII. Rex Balduinus oppidum Blahasam, quod a
Sydone quatuor miliariis in arduis edificatum fuerat, obsedit et cepit. Eodem
anno apud Trecas archiepiscoporum et episcoporum et abbatum inter quos
sanctus Bernardus affuit Clarevariensis concilium est celebratum. In quo fuit
Templi milicia corroborata et regula sancti militaris ordinis instituta. Lotharii
temporibus sedit Honorius in papatu. Qui cum fuisset electus sub contemptione Teobaldi cardinalis
et presbyteri, humiliter mantum deposuit. Fratres itaque videntes humilitatem ipsius unanimiter ei
obedientiam prestiterunt. Hic cum descenderet in Apuliam, ut cum Rogerio dimicaret, investigans
fraudem baronum, seniori consilio Rogerium de ducatu Apulie investivit. Hic per P[etrum] cardinalem
patriarchas Aquilegensem et Venetum deposuit. Huic Innocentius papa secundus successit.
Qui quoque sub contemptione cum Petro Petri-Leonis presbytero cardinali, cui Anacletus nomen imponitur,
fuit electus, Innocentius electus, sed Anacleto preter Francigenos Romanum vulgus
adhesit. Anacletus crucifixum aureum, aureas coronas et ecclesiarum thesauros accipiens in Apuliam
se recepit et regnum et Rogerium regem esse concessit. Innocentius vero navigio Pisas pervenit et
inter Pisanos et Ianuenses treguas conposuit. Indeque proficiscens apud Sanctum Egidium concilium
celebravit. Transiens in Franciam a Lodoico rege Francorum et Henrico rege Anglorum honorifice
receptus est. Progrediens in Lothoringiam a rege Lothario promissionem accepit, quod cum ad
beati Petri sedem reduceret. Rediens itaque Remis sedem et apud Placentiam tercium concilium
celebravit. Reversus Pisas inter Pisanos et Ianuenses pacem conposuit, et recolens beneficia sibi a
Pisanis et Ianuensibus collata Pisane concessit ecclesie primatum Sardinie et tres episcopatus in provincia
Corsice. Ianuensem vero exemit ad subiectione ecclesie eamque metropolim faciens subiecit
et Bobiensem et quosdam Corsicanos episcopos. Dum hec agerentur, ecce rex Lotharius festinus
promissor advenit. Rex igitur et pontifex Urbem pariter adierunt, ubi pontifex sedem in Lateranensi
ecclesia, et rex imperiale obtinuit diadema. Post hec imperator in Alamaniam, et pontifex revertitur
ad civitatem Pisanam, ubi quartum celebravit concilium. Et quoniam Rogerius Petrum heresiarcam
anomine Anacletum adhuc in errore fovebat, christianissimus imperator, ecclesie catholicus advocatus,
de Alamania rediens, cum summo pontifice Apulie fines invasit et totam potenter in fortitudinis brachio
subiugavit. Rogerius autem in Syciliam fugit; pontifex igitur et imperator comittem Ramonem ducem
fecerunt Apulie. Sicque pontifex ad Urbem, et imperator in Teuthoniam remearet. Petrus vero
heresiarca in errore suo conputruit et defunctus est. Cuius sectatores alium elegerunt, quem Romani
Carnicorvium nominabant. Demum ad pedes summi pontificis misericordiam postulantes misericorditer
recepti sunt. Auctoritate autem summi pontificis Compostelana ecclesia facta est metropolis. Lotharii
quoque temporibus regi Balduino successit Fulco Andagavensis comes. Iste
Fulco filiam regis Anglie habuerat in uxorem; qua defuncta, filiis ex ea susceptis,
arcesitus est, ut Melisendam primogenitam Balduini duceret in uxorem.
Balduinus enim filium non relinquerat, sed quatuor filias. Accessit itaque Fulco
et reginam accepit et regnum; ex qua genuit Balduinum et Aimericum, qui |
|