XCII.
Amici rogant amico pro litteris dandis priori eorum.
Tanta est legalitas que vestram personam illuminat et decorat,
et tantus est amor intimus et preclarus quem gratia
vestri semper habuistis in nobis, quod nullum thesaurum credimus
posse reperiri, pro quo vestrum negligeretis honorem,
quam nos aliqua faciendo. Unde non sine causa ultra quam
dici potest cepimus fortiter admirari, cum veridica relatione cognovimus
vos nostras litteras priori de Reno minime presentasse;
quas ut dare velitis pro nobis et coram testibus presentare,
vestram deposcimus affectuosius probitatem, ita quod
vestre benevolentie cunctis temporibus ad servitia teneamur.
XCIII.
Excusat se non dedisse litteras priori propter absentiam
eiusdem.
Si dilectionis vestre preclara sinceritas cognovisset necessitatis
instantiam, precedentem admirationis causam in epistola
sua minime posuisset; nam talis prior continue fuit absens,
cui fuerat huiusmodi presentatio facienda. Sed eo noviter
veniente, vestras presentavimus litteras sine mora, vobis de
representatione mittentes publicum instrumentum.
XCIV.
Quidam recommendat pauperes clericos studentes prelato.
Reverendo in Christo fratri domino Ot(aviano) Dei gratia
Bononiensi electo, B. archipresbyter Paduanus in vero salutari
salutem. Quanto vestra bonitas maioris officii locum tenet,
|
|