vocatis, et causae meritis [ut juris est] non inspectis,  
dictam sententiam confirmasti: eundem  
S. pro expensis in causa ipsa factis pro B.  
in tribus libris contra justitiam condemnando:  
idem vero S. a dictae sententiae confirmatione,  
et praedictarum expensarum, sentiens  
indebite se gravatum, ad nostram Curiam  
appellavit. Quare cum idem S. velit appellationem  
prosequi supradicta in Curia nostra  
magna, Fidelitati tuae praecipiendo mandamus:  
quatenus processum totum, super praemissis habitum,  
sub tui impressione sigilli, nostrae Curiae  
destinare studeas seriatim: ut quod parti  
per te certo et peremptorio termino assignato,  
qui nostrae Curiae se debeant praesentare, in  
praemissis processuros justitia mediante: et praesertim  
appellatione pendente contra ipsum S.  
non facias nec patiaris fieri aliquid novitatis,  
cum appellatione pendente nihil debeat innovari.  
Si quid vero post appellationem ipsam,  
ad nos interjectam, attentatum est, per te seu  
judices tuos, in statum pristinum reducturus,  
prout de jure videris expedire: et de die citationis,  
et forma nostram Curiam edocturus. 
Cap. LXXXV. 
Eidem, super gratia concessa cuidam monasterio,  
de laborandis quibusdam terris. 
Pro parte Conventus monasterii sancti Pauli  
de Urbe, nostrorum fidelium, nostrae  
fuit Excellentiae humiliter supplicatum:  
quod cum de Celsitudinis nostrae mandato,  
Castrum Cortoroli sancti Juliani Longezae, et
  |  
  |