ps. Lupatus de Lupatis: Epistulae

Pag 49


Quid si non adeo possum precludere rimas,
Quin gravidus pariam? Fomes cum cordis abundat,
Os loquitur; fateor, de te te dicere coram
Non erat; at sic fas animum saciasse calentem,
Da veniam, iuvit. Sed nunc ad omissa revertor.
Hos mihi, care, duos juste laudis amicos
Iuppiter indulsit, sortem miseratus amaram.
Ah, quociens casus vanos et leva querentem
Offitio mulsere pio! si dulcia pure
Non novit prestare deus, si nescit ad unguem
Fortunare aliquem, cur hec infesta recusem
Hoc pensare bono? modico clementia divum
Empta michi est; nostri levis est iniuria dampni
Quamvis ergo michi celestia corpora corpus
Egrotativum dederit, licet aura carinam
Quantulacumque meam quaciat, casumque minetur
Debilitata domus nulli satis obvia vento,
Equanimus patiar; geminos modo servet Horestas,
Qui valet et tremule valeat fultura ruine.
Vivite felices longe melioribus ambo
Passibus et pilie spacium superate senecte.
Que Sileris nitida mittit Lupus eger ab unda,
(E vertatur in U) perlege, noster Ego.
III
[ LOVATUS AD BELLINUM ]
Fontibus irriguam spatiabar forte per urbem,
Que tribus a vicis nomen tenet, ocia passu
Castigans modico, cum celsa in sede theatri
Karoleas acies et gallica gesta boantem
Cantorem aspitio; pendet plebecula circum,
Auribus arrectis; illam suus allicit Orpheus.
Ausculto tacitus: Francorum dedita lingue
Carmina barbarico passim deformat hiatu,
Tramite nulla suo, nulli innitentia penso
Ad libitum volvens; vulgo tamen illa placebant;
Non Linus hic illum, non hic equaret Apollo.
Si sic versificer numquid remearit ab umbris
Ennius? et tociens iterata pingere vita
Audeat Hannibalem et congressum in prelia parvum
Scipiadem, rursus preclaros Cherulus actus
Scribet Alexandri? « Nigros purgate vapores
Ocius elleboro, medie nec parcite vene! »
Clamabit medicus; tu quid, pars maxima turbe?
Quod bene, quod pulcre recitet: quod more diserti
Consonat, et certant edera precingere crines.
Sentio quod plures, hominum pars maxima, mecum est,
Pars hominum tecum, quod homo prescire laborat;
Mox quota pars tecum? quod tu, Pannutia, certe
Censet idem Baucis; seniorum consule rugas,
Vix erit ut possim non crispum cernere nasum.
Sed variamus in hoc, de me michi credere noli;

Torna all'inizio