Andreas Strumensis: Passio Arialdi

68


officio monetarius, cuius vita valde erat ab omnibus laudabilis, licet coniugalis.
Qui silentium petiit; quo accepto, coram omnibus tale responsum
dedit: << Domne Arialde, ea quae dicis esse vera et utilia, non solum advertere
possunt sapientes, verum etiam et vecordes. Quis tam insipiens est,
qui non lucide perpendere possit quod eorum vita esse altius debeat a mea
dissimilis, quos ego in domum meam ad benedicendum eam voco, iuxta
meum posse reficio et post haec manus deosculans munus offero, et a quibus
mysteria, pro quibus aeternam vitam expecto, omnia suscipio? Sed, ut
omnes inspicimus, non solum non mundior, verum etiam sordidior perspicue
cernitur. Verumtamen hoc scelus sic scito inter nos radicatum et inveteratum,
quatenus aut vix aut cum grandi labore poterit evelli. Nunc autem,
quia Largitor omnium bonorum mihi tanta contulit bona, quae satis
et mihi sufficere possunt et tibi, obsecro te, per eundem omnipotentem
Dominum, ut in domum meam ingredi digneris et exhinc bonis omnibus
meis ut ego ita et tu fruaris, quatenus tua exhortatione assidua ab hoc errore
liberari et in omni veritate confirmari possimus tam ego quam haec
plebs universa. Cave ne ad sanguinem altum de quo ortus es et ad opem
multam qua polles inspicias, ne forte, sacramento pro quo te adiuravi spreto,
non quae Dei sed quae tua sunt quaerere videaris >> . Vir autem Domini
haec audiens, et magnitudinem coniurationis et famam viri optimam considerans,
omnia terrena quae sibi resistere possent conculcans, in domum se
iuste invitantis libenter intravit et per plura tempora Marthae opus ab eo
fideliter sumpsit, et quod operatus est Petrus in Cornelio suisque amicis,
operatus Arialdus est in Nazario eiusque vicinis. In quibus utique tunc arbusta

Torna all'inizio